Ik houd van sauna’s, ik houd van massages krijgen. Voor de ontspanning maar vooral die rugspieren en de nek willen nog wel eens heel erg vast gaan zitten en dan is een massage heerlijk. De benen, armen en hoofd doen trouwens ook graag mee als het zo uitkomt.

Sauna mét massage is ook prima trouwens. Maar dan reken je ook wel iets af na zo’n dagje. Het is het me wel waard, maar om dat nou elke maand te doen… Soms laat ik me ook wel eens verleiden tot het meedoen aan zo’n goedkope actie. Na een massage bij een voor mij onbekend adres in 2012 schreef ik het volgende.

Chinese massage

Ergens in een achteraf straatje van de oude binnenstad moest ik zijn. Toen de deur openging klonk er in plaats van een klassieke dingdong een ingeblikte maar zeer vrolijk Ni Hao. Ik werd verwezen naar een wachtkamer waar een vriendelijk knikkend maar verder weinig communicatief Chinees vrouwtje me kwam halen. Ze loodste me een klein kamertje binnen. Uitkleden, gebaarde ze naar de kapstok. En voor ik het wist lag ik op mijn buik op een tafel, met mijn neus in een gat en werd ik door het vriendelijke, iele dametje in elkaar getimmerd.

“Zit vast he!” merkte ze op. Ah, iemand die weet waar ze het over heeft, dacht ik eerst nog, fijn. Maar ze begon steeds agressiever op mijn vast zittende schouders in te beuken. Mijn rug kromde zich vanzelf tegen die ongelofelijk harde knokkels die tegen mijn ruggengraat duwden. “Ontspannen!” klonk het streng. Alsof dat eenvoudig is op de martelbank. Er was geen zacht achtergrondmuziekje, geen lekkere geurtjes, geen ontspannende zachte handen op mijn rug (“want dat welkt niet, moet hald”). Ze dacht dat ik er vanavond nog wel wat last van kon hebben maar: “daalna, alles los!” Hoewel ik voor het beste effect nog zeker twee keer terug moest komen. “Ik geef jou goede plijs!”

Ondertussen instrueerde ze dwars door de hardboard muurtjes haar collega die blijkbaar iemand aan de balie had staan. In het Chinees, dus helemaal begrepen deed ik het niet. Misschien bestelde ze alvast wel wat kneuzingen-gel, weet ik veel. Terwijl ik mijn pijn lag te verbijten kon ik ook een opborrelende giechel niet onderdrukken. Het vrouwtje, het hele gedoe, zelfs het geluid van die stomme deurbel. Het was één grote karikatuur, ik zag mezelf al in de nieuwste Kuifje of Asterix en Obelix in het Velle Oosten.

Toen ik zeker wist dat alle botten in mijn rug van plaats verwisseld waren en het bindweefsel van mijn heupen inmiddels op mijn buik zat klonk het niet onvriendelijk: “Omdlaaien alseblief”. O God. Daar ging ze weer verder, na een paar vriendelijke aaitjes door mijn haar greep ze me ergens bij mijn nek en probeerde ze mijn kop van mijn romp af te schroeven.

En toen was het uur eindelijk voorbij. “Klaal, mevlouw. Was het lekkel?”

En nu in 2019

Ik nam me toen voor om voorlopig niet meer in goedkope acties te trappen en alleen nog maar naar masseurs te gaan die ik ken of die werken bij de sauna waar ik altijd kom. Tot een paar maanden terug. De blauwe plekken van de Chinees in 2012 waren net weer wat weggezakt, en deze aanbieding zag er goed uit. Het bleek een Thaise masseuse. De website was veelbelovend. Bij de vele soorten massage stond ook een “ontspanningsmassage”. Dus dat zou vast goed komen.

Het vrouwtje dat deur opendeed kwam tot net boven mijn middel en woog ook niet zoveel. En dat was maar goed ook, want zoals man had beloofd ging ze daadwerkelijk bovenop me zitten om mijn ledematen nog verder uit elkaar te trekken dan ze normaal kunnen en puntige ellebogen in mijn spieren te duwen. Gelukkig was er ook een flink deel van de massagetechnieken dat me vertrouwder voorkwam en waar ik vaak erg bij ontspan en/of achteraf veel baat bij heb. Het was een super vriendelijk vrouwtje. Het kleine praktijkje zag er schoon en gezellig uit, en vooral belangrijk: mijn rug en nekspieren waren na afloop weer gewoon helemaal los. Zou ik toch vaker moeten doen.

Zelfs de thee achteraf was erg lekker. “Wat is het voor thee?”, vroeg ik nog. Cambodjaanse, begreep ik. Ik vroeg nog wat door wát voor kruiden dan, maar we begrepen elkaar niet echt. Het was wel heel gezond, zei ze. Thuis heb ik nog gegoogled, en bleek dat toch wat tegen te vallen toen ik eenmaal begreep dat ik het weer verkeerd had verstaan: het was natuurlijk Komboecha thee. Gefermenteerde zwam. Denk erover wat je wilt, dan doe ik dat ook.

Toch was het dit keer een prima bezoekje geweest. Een leuke ervaring en vooral een heerlijke massage waarbij ik weer helemaal “los” ben geduwd. Ik hoop dat ze veel klanten krijgt, en zal er zeker zelf ook nog eens naar toe gaan als ik in de buurt ben.

Heb jij ook last van “vastzittende” spieren in de rug? En wat vind je van massages?