Tweeduizendachtien. Het jaar waarin
- Saralien is gestart. Niet geheel toevallig ook het jaar dat ik zelf 50 ben geworden.
- Het huis aan de buitenkant helemaal is geverfd (nou ja, op die ene deur na dan die de schilder is vergeten!)
- Ik een dieptepunt heb gekend op financieel gebied. Er kwam vrijwel geen zzp-inkomen meer binnen. Dat gevoel als je pinpas weigert een kopje koffie te betalen omdat je saldo ontoereikend is! Bijzonder om mee te maken maar niet leuk. Gelukkig heb ik een lieve man met vast inkomen die me kost en inwoning biedt …
zolang ik op de kinderen pas en zijn sokken was
